Pezzaze: Töc a mèha en miniera per hanta Barbara
L’è la hanta patróna dei minadùr, dei artificieri, dei pompér, dei armaiöi, dei meradùr, dei becamórc… Ensóma, la ga a cör töc chei che i ga a che fa cola mórt emprovisa la nohta hanta Barbara.
E, come tëc ‘i agn, dal Dumila, an en piö, an en meno, la miniera Marzoli la ga dervìt el purtù per celebrà la hò hanta cón ‘na méha.
Dumìnica tré dezèmber, a ‘n quart ale öndes, en s’è pasàc déter per la galeria dela miniera: en s’è nac ennàc heshènt mèter, ma scultìm me: a fala a pè la homeàa lónga ‘na vita.
A dèrver la procesiù per rià ala sala de Hanta Barbara, ghéra el prét nöf, don Omar, cò la hò hquadra de chirichèc, e deré al prét en minadùr e i rapresentànc dele asociasiù dei Minadùr de Pezàze e Marmintì, coi hò galiardèc.
E po’ ghe hiom nóter, col capilì de’ minadùr, che pahàom déter enlüminàc dale torce e dai soci de Scoprivaltrompia che, pohtàc en dei cunìcoi, i ghe fàa de lampiù.
E nàom ihé ‘n nàc, e fàom hìto, per hcultà töc i rumùr che la miniera la ghéra òia de susurànga: le guhìne de àiva che l’egnìa zó dala ólta, i hcarpù che i fàa cic ciac hùra la fanga o i htridìa hura i balòc. E po’el fret en dei òh e, en del cör, el penhér per töc chèi che lé i pahàa déter a laorà, töc i dé.
I póer minadùr i ghéra de fa a pégn col hcür, col’àiva én mèh ai pè, col frèt, col perìcol. I pucunàa e i trafegàa cole mine e i haìa gnàc hé l’éra dé o nòt. E la fadiga che i ‘fàa noter l’om mai gna tahtàda. Eco perchè, adèh che la mèha l’è finìda, l’è mèi dì amò ‘na orasciù.
Laura Damiani
